W razie nadmiernego odwodnienia w czasie dializoterapii u niektórych chorych może się rozwinąć tzw. nadciśnienie hipowolemiczne, spowodowane nadmierną aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron. U tych chorych samo wyró-wnanie zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej powoduje normalizację lub znaczny spadek ciśnienia tętniczego.

Przełomy nadciśnieniowe u chorych z nadciśnieniem nerkowo- pochodnym. Leczenie to nie różni się od leczenia stosowanego u chorych z innymi postaciami nadciśnienia tętniczego. Lekami z wyboru są: nitrogliceryna, nifedypina, diazoksyd, urapidyl lub nitroprusydek sodu oraz leki moczopędne (furosemid przy GFR > 5 ml/min) i adrenolityczne (propranolol, ganglioplegica, fentolamina, rezerpina, metyldopa) podane dożylnie (!). U chorych z GFR poniżej

– 5 ml/min, oprócz ww. leczenia farmakologicznego, stosuje się ultrafiltrację w czasie hemodializy lub hemofiltrację. Równocześnie podaje się odpowiednie leki nasercowe. Należy pamiętać o tym, że nagłe znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego u chorych z uszkodzonym miąższem nerkowym może nieodwracalnie pogłębić niewydolność nerek.